Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

fá fang á e-m

  • 1 FANG

    n.
    1) grasp, hold;
    fá fang á e-m or af e-m, to get hold of one (fekk engi þeirra fang á mér);
    sá þeir, at þeir fengu ekki fang at Erlingi, they saw that they could not catch H.;
    2) wrestling, grappling (taka fang við e-n, ganga til fangs);
    ganga á fang við e-n, ganga í fang e-m, to grapple with one, provoke one;
    fangs er ván at frekum úlfi, it is hard to deal with a hungry wolf;
    3) the space between the arms, the breast and arms;
    kom spjótit í fang honum, the spear pierced his breast;
    reka í fang e-m, to throw in one’s face;
    hafa e-t í fangi sér, to hold in one’s arms, to have in one’s power;
    taka í fang sér, to take into one’s arms (tók manninn í fang sér ok bar út);
    fœrast e-t í fang, to undertake a thing, take upon oneself;
    fœrast e-t ór fangi, to throw off, refuse;
    4) catching fish, fishing;
    halda (fara) til fangs, to go a-fishing; take, catch, draught (fang þat, er þeir áttu báðir);
    5) fœtus in sheep and cows (ef graðungr eltir fang ór kú);
    6) pl., föng, baggage, luggage;
    föng ok fargögn, luggage and carriage, provisions (öll vóru föng hin beztu);
    borð með hinum beztum föngum, a table with the best of cheer;
    7) pl. means, opportunily;
    engi föng eru önnur á, there is no other choice;
    hafa föng á e-u, to be enabled to do a thing (höfðu eigi föng á at reka langt flóttann);
    af (eptir) föngum, to the best of one’s power, according to one’s means.
    * * *
    n. [for the root vide fá]
    I. a catching, fetching:
    1. catching fish, fishing, Eb. 26, Ám. 32; halda til fangs, to go a-fishing, Ld. 38: a take of fish, stores of fish, hann bað þá láta laust fangit allt, þat er þeir höfðu fangit, Fms. iv. 331; af öllu því fangi er þeir hljóta af dauðum hvölum, Ám. 36; f. þat er þeir áttu báðir, cp. veiði-fang, her-fang, prey.
    2. in plur.,
    α. baggage, luggage, Nj. 112; föng ok fargögn, luggage and carriage, 266; ok er þeir höfðu upp borit föngin, carriage, Orkn. 324: stores, forn korn ok önnur föng, Fms. iv. 254.
    β. provisions, esp. at a feast; öll vóru föng hin beztu, Fms. iv. 102; kostnaðar-mikit ok þurfti föng mikil, Eg. 39; Þórólfr sópask mjök um föng, 42; veizla var hin prúðlegsta ok öll föng hin beztu, 44; hann leitaði alls-konar fanga til bús síns, 68, Fs. 19, 218; hence, borð með hinum beztum föngum, board with good cheer, Fms. i. 66; búa ferð hennar sæmiliga með hinum beztum föngum, x. 102.
    γ. metaph. means, opportunity; því at eins at engi sé önnur föng, Fms. iv. 176; meðan svá góð föng eru á sem nú, 209; hafa föng á e-u, or til e-s, to be enabled to do a thing, viii. 143, x. 388, Eb. 114, Gullþ. 30, Eg. 81, Ld. 150, Odd. 18; urðu þá engi föng önnur, there was no help ( issue) for it (but that …), Fms. vii. 311; af (eptir) föngum, to the best of one’s power, x. 355; af beztu föngum býr hón rúmið, Bb. 3. 24; at-föng, q. v.; bú-föng (bú-fang), q. v.; öl-föng, vín-föng, store of ale, wine.
    3. the phrase, fá konu fangi, to wed a woman, N. G. L. i. 350: fangs-tíð, n. wedding season, 343; hence kván-fang, ver-fang, marriage.
    II. an embryo, fetus, in sheep or kine; ef graðungr eltir fang ór kú, Jb. 303: the phrase, láta fangi, to ‘go back,’ of a cow.
    β. a metric. fault, opp. to fall, Fb. iii. 426 (in a verse).
    III. that with which one clasps or embraces, the breast and arms; kom spjótið í fang honum, the spear pierced his breast, Gullþ. 23, Fms. ii. 111; reka í fang e-m, to throw in one’s face, Nj. 176; hafa e-t í fangi sér, to hold in one’s arms, Bdl. 344; hné hón aptr í f. honum, Ísl. ii. 275; taka sér í fang, to take into one’s arms, Mark x. 16; cp. hals-fang, embraces.
    2. an apron, Edda (Gl.)
    3. færask e-t í fang, to have in one’s grip, metaph. to undertake a thing, Fms. vii. 136; færask e-t ór fangi, to throw off, refuse, Sturl. iii. 254: the phrase, hafa fullt í fangi, to have one’s hands full.
    4. wrestling, grappling with, Ísl. ii. 445, 446, 457; taka fang við e-n, Edda 33; ganga til fangs, Gþl. 163: the saying, fangs er ván at frekum úlfi, there will be a grapple with a greedy wolf, Eb. 250, Ld. 66, Fms. v. 294, Skv. 2. 13.
    β. the phrases, ganga á fang við e-n, to grapple with one, provoke one, Ld. 206; ganga í fang e-m, id., Band. 31; slíka menn sem hann hefir í fangi, such men as he has to grapple with, Háv. 36; fá fang á e-m, or fá fang af e-m, to get hold of one; fékk engi þeirra fang á mér, Nj. 185, Fms. x. 159; sá þeir, at þeir fengu ekki f. af Erlingi, they saw that they could not catch E., vii. 300, xi. 96.
    5. an armful; skíða-fang, viðar-fang, an armful of fuel: Icel. call small hay-cocks fang or föng, hence fanga hey upp, to put the hay into cocks: fanga-hnappr, m. a bundle of hay, armful.
    IV. in the compds vet-fangr, hjör-fangr, etc. the f is = v, qs. vet-vangr, hjör-vangr, vide vangr.
    COMPDS: fangabrekka, fangafátt, fangahella, fangakviðr, fangalauss, fangaleysi, fangalítill, fangamark, fangaráð, fangastakkr, fangaváttr.

    Íslensk-ensk orðabók > FANG

  • 2 fang

    [fauηg̊ʰ]
    n fangs, föng [föyηg̊ʰ]
    1) охват, захват; объятие

    fá fang á e-m — схватить, поймать кого-л.

    taka e-n í fang sér — заключить кого-л. в свои объятия

    taka fang við e-n — схватиться с кем-л.

    5) pl провизия, запасы
    6) pl средства, возможность

    ég hef ekki föng á því — у меня нет средств для этого, это выше моих возможностей

    eiga fullt í fangi með e-ð — иметь массу хлопот с чем-л.

    Íslensk-Russian dictionary > fang

  • 3 fang

    с. ср. р. - a- добыча
    д-а., д-в-н., нор. fang, н. Fang, ш. fång; к

    Old Norse-ensk orðabók > fang

  • 4 fang-vinr

    m. and fang-vina, u, f. an antagonist in wrestling, Grett. 124 (in a verse), Eg. 103 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > fang-vinr

  • 5 fang-brögð

    n. pl. wrestling, Fs. 131.

    Íslensk-ensk orðabók > fang-brögð

  • 6 fang-elsi

    n. [Dan. fængsel; Swed. fängelse], a prison, gaol, Fms. iv. 167, xi. 240, (a rare and unclass. word); cp. dýflissa, myrkva-stofa.

    Íslensk-ensk orðabók > fang-elsi

  • 7 fang-hella

    u, f. a stone set on edge in the arena, Ísl. ii. 446.

    Íslensk-ensk orðabók > fang-hella

  • 8 fang-lítill

    adj. yielding little produce, Bs. i. 335.

    Íslensk-ensk orðabók > fang-lítill

  • 9 fang-remi

    f. a deadly struggle, Korm. (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > fang-remi

  • 10 fang-staðr

    m. something to grasp or lay hold of, in the phrases, fá f. á e-m, to catch hold of one, Vápn. 14, Th. 14; ljá fangstaðar á sér, to let oneself be caught, Fms. iv. 282.

    Íslensk-ensk orðabók > fang-staðr

  • 11 fang-sæll

    adj. having a good grasp, Eb. 250: lucky, Vellekla.

    Íslensk-ensk orðabók > fang-sæll

  • 12 fang-taka

    u, f. taking hold, in wrestling, Barl. 8.

    Íslensk-ensk orðabók > fang-taka

  • 13 fang·elsi

    n.
    тюрьма, темница

    Old Norse-ensk orðabók > fang·elsi

  • 14 fang·vinr

    Old Norse-ensk orðabók > fang·vinr

  • 15 fang, fangi, veiîi

    Íslensk-ensk orðabók > fang, fangi, veiîi

  • 16 fang

    n (-s, föng)
    objetí, náruč

    Íslensk-tékknesk orðabók > fang

  • 17 vé-fang

    n. [from vé-, a prefixed negative particle answering to Goth. waia- = ill, in waia-mêrjan, to ‘ill-praise’ = βλασφημειν, and waja-merei = blasphemy; this waia- is not to be confounded with the interjection wai = vei, but is related to vá- = woe, evil, cp. Goth. wai-dedja = an evil-doer; vé-fang therefore stands for vá-fang, prop. meaning ‘misfetching,’ miscarriage, but is only used in a specific sense as a law term]:— division or disagreement in court. In the old Icel. courts of law the whole court was composed of thirty-six members, the quorum being six; and in case of disagreement the court was held to be divided if the minority could muster at least six votes; in this case, each side delivered a separate judgment, which was called véfang and véfengja, whereby the suit was stopped or quashed, the one judgment neutralising the other; in the earliest Saga times if a case thus broke down, it could only be taken up again by an appeal to wager of battle (hólmganga), but after the introduction of the fifth court (the court of appeal), it was brought before that court. The véfang is described in an especial chapter of Þ.Þ. (Kb.), … um véföng, … skolut þeir færi til véfangs ganga en sex, … ok skolu þeir sitja allir saman er saman eru at véfangi, … bera til véfangs, … ok kveða á þat með hvárum hann mun vera at véfangi, … mæla véfangs-málum … síðan skolu þeir vinna véfangs-eiô er saman eru at vefangi … ok kveða á hvat hann berr til véfangs ok kveða á af því hann berr þat til véfangs, … þeir skolu gjalda samkvæði sitt á er at véfangi vóru með honum, … þat berum vér til véfangs ok þann dóm dæmum vér, at …, Grág. l. c.; þær sakir skulu koma í fimtar-dóm, ljúgkviðir …, enda véföng þau er hér verða, Kb. i. 78; hér skolu ok í koma véfangs-mál öll þau er menn véfengja í fjórðungs-dómi, ok skal þeim stefna til fimtar-dóms, Nj. 150. A véfang in passing laws in the Lögrétta is mentioned, ef þeir eru jam-margir Lögréttu-menn hvárir-tveggju er sitt kalla lög hvárir vera … ok skolu hvárir-tveggju vinna véfangs-eið at sínu máli, Kb. i. 214; cp. Konrad Maurer in his Beiträge.

    Íslensk-ensk orðabók > vé-fang

  • 18 sæ·fang

    с. ср. р. - a- улов
    от fang

    Old Norse-ensk orðabók > sæ·fang

  • 19 viðfang

    [vɪðfauηg̊ʰ]
    n

    illur viðfangs — с которым плохо иметь дело, тяжёлый ( о человеке)

    Íslensk-Russian dictionary > viðfang

  • 20 ambátta-fang

    n. a term of contempt, a woman’s tussle, as it were between two bondswomen, Sd. 162 (of wrestling).

    Íslensk-ensk orðabók > ambátta-fang

См. также в других словарях:

  • Fang Xuanling — (房玄齡) (579–648), formal name Fang Qiao (房喬) but went by the courtesy name of Xuanling, [That Fang s formal name was Qiao and courtesy name was Xuanling was per the Book of Tang , [http://ef.cdpa.nsysu.edu.tw/ccw/02/tan08.htm vol. 66] , although… …   Wikipedia

  • Fang Xuanling — Fang Xuanling. Gemälde von Kikuchi Yōsai (1781–1878). Fang Xuanling (chinesisch 房玄齡 Fáng Xuánlíng, * 579; † 648), Geburtsname Fang Qiao (chinesisch 房喬 Fáng Qiáo), postum Fürst Wenzhao von Liang (chine …   Deutsch Wikipedia

  • Fang Guan — (房琯) (697 September 15, 763 [ [http://www.sinica.edu.tw/ftms bin/kiwi1/luso.sh?lstype=2 dyna=%AD%F0 king=%A5N%A9v reign=%BCs%BCw yy=1 ycanzi= mm=8 dd=4 dcanzi= 兩千年中西曆轉換 ] ] ), courtesy name Cilü (次律), formally the Duke of Qinghe (清河公), was an… …   Wikipedia

  • Fang (disambiguation) — Fang may refer to: * In mammals, a fang is a canine tooth. * A snake s poison injecting tooth: see snake venom. * The Fang people of Central Africa * The Fang language spoken by these people. * Fang (surname), a common Chinese surname (方), and… …   Wikipedia

  • Fang — steht für: Fang (Arbeitssicherheit), Begriff aus dem Arbeitsschutz Fang (Ethnie), ethnische Gruppierung in Westafrika Fang (Shiyan) (房县), Kreis der Stadt Shiyan in Hubei Fang (Sprache), Bantusprache Fang VS, Ort im Schweizer Kanton Wallis einen… …   Deutsch Wikipedia

  • Fang Xi — (方腊) was a rebel in the Song Dynasty and also a nemesis of the 108 heroes of Liangshan in the epic Chinese tale, the Water Margin .Pronunciation of the nameThe Han characters 方腊 are pronounced as Fang Xi rather than Fang La . The confusion was… …   Wikipedia

  • Fang Rong — (房融) (d. 705 [Fang Rong s death date was per the biography of his son Fang Guan. See New Book of Tang , vol. 139. [http://ef.cdpa.nsysu.edu.tw/ccw/02/ntan17.htm] ] ) was an official of Wu Zetian s Zhou Dynasty, briefly serving as… …   Wikipedia

  • Fang (Sprache) — Fang Gesprochen in Äquatorialguinea, Kamerun, Gabun und Republik Kongo Sprecher 1.020.000 Linguistische Klassifikation Niger Kongo Sprachen Volta Kongo Sprachen …   Deutsch Wikipedia

  • Fang Xi — (方腊), ou Fang La (prononciation erronée du même nom), fut un rebelle du temps de la dynastie Song en Chine, relié à l histoire des 108 héroïques brigands du célèbre roman chinois Shuǐ Hǔ (水浒), « Le Bord de l eau ». Prononciation du nom… …   Wikipédia en Français

  • Fang lizhi — est un nom asiatique ; le nom de famille, Fang, précède donc le prénom. Fang Lizhi (pinyin: Fāng Lìzhī ) est né le 12 février 1936 à Beijing [1] ou à Guangzhou (Canton) [2]. Sommaire 1 …   Wikipédia en Français

  • Fang (surname) — Fang (zh t|t=方) is the 47th most prevalent Chinese surname. In Chinese, 方 , means square or four sided .Some more uncommon surnames that appear with the same pinyin are 房 and 芳 . 房 means house or building , and 芳 means fragrant or smell of… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»